Rijko 1 – Blauw-Wit 1 : 18-12 Kato (2) – Dorien (-) – Dorthe (-) Jesse (3) – Axelle (1) – Sander (5) – Nick (2) – Tim (2) – Nathan (2) – Wissels : Janne S (-) – Lennert (-) – Jarne Bruyns (1)
Vandaag vind ik het moment om de loftrompet te laten schallen over onze T1 coach Glenn Ruts. Hij plukt heden samen met zijn team het opbouwende werk dat reeds enige tijd voor handen is. Op de één of andere manier lijkt Glenn over de gave te beschikken om een team naar zijn hand te zetten. Hij is steeds extreem goed voorbereid om de opdrachten tot een goed einde te brengen en heeft een aardig zicht op de mogelijkheden van zijn kern. Gaat het soms eens een beetje mis hakt hij snel knopen door. Een plan hebben is één, iedereen mee krijgen in het verhaal is uiteraard nog wat anders. Met zijn duidelijkheid, uitstraling en het nodige charisma slaagt Glenn daar voorlopig probleemloos in. Als rechterhand kan hij bogen en prat gaan op T2 Yves De Herthog, waar hij mee samenwerkt. Zij spreken de groep toe met kennis van zaken wat het huidige rendement oplevert. Het verbaast me niks dat Glenn als coach ook meteen zijn stempel drukt vanaf de zijlijn op de groep, tijdens de pauze en time-outs. Hij presenteert zich met een uiteenzetting die bij velen de ogen opent, als het eens wat minder loopt, het team de oplossingen voorschotelt zodat zij het zelf niet hoeven op te lossen, dat is klasse werk, formidabel! Rijko heeft deze T1 en T2 meer nodig dan omgekeerd, zijn spelersgroep erkent de kwaliteiten ervan, gevolg er is navolging met het bereikte resultaat. Laten we nu de wedstrijd zelve eens onder de loep nemen. Geen van beide teams vonden de exacte richting naar de korf, laat staan tot score te komen de eerste 12 minuten van de partij. Kansen evenwel maar binnen prikken was zero. Na veel over een weer ballen, opent Blauw-Wit alsnog de score, 0-2. Nathan mildert, evenzeer moeten we snel de 1-3 toestaan. Dat voorproevertje smaakte fijn, Sander met twee doelpunten en Kato dachten er anders over, 4-3. Om en om liep de score naar de pauze op tot een matige 6-6. Voor de gelijke stand zorgden Tim en Nick.
Het was verwacht dat dit een taaie klant ging worden. Daarbovenop koste het ons veel moeite om de goede richting van het gele ding te vinden. Zoals ik reeds eerder hierboven aanhaalde was Glenns peptalk weer opbeurend voor het geloof in eigen kunne aan te sterken. Wat gedurende drie kwart van de 2de helft gebeurde was voor sommige waarnemers van ongelooflijke aard. Rijko zette vervolgens de bezoekers compleet op zij, dreven hun zelfs tot wanhoop, want ze bakten er aanvallend weinig tot niets van. Dat resulteerde in een zes op rij, die op naam kwamen van Jesse, Sander omdraai, Kato, Nick, Tim en nogmaals Jesse, 12-6. Zij konden nog even tegenscoren, maar gingen verder compleet onderuit, nadat Nathan en Jesse de 14-7 stand aantekenden. De wedstrijd leek gespeeld, beperkten we even de druk en de ruimte viel in de schoot van de Blauw-Witten. Die konden milderen tot 14-10, genoeg is genoeg moeten Sander, Axelle, Jarne Bruyns en nog een keer Sander hebben gedacht, zij bepaalden tesaam de eindscore, 18-12. Hopelijk volgt een gelijkwaardige prestatie volgende zaterdag op en tegen Edegem, de satellietploeg van Voorwaarts KC. Glenn we zijn overtuigd dat je weerom met de glimlach en het nodige voorbereidend werk deze clash tegemoet ziet.
Rijko res – Blauw-Wit res : 14 – 11 De ene week is de andere niet, wat een metamorfose tegenover vorige week. Tegen Catba waren we compleet ons zelf niet waardoor we een eindafrekening kregen gepresenteerd wegens het ondermaatse korfbal dat we speelden. Vandaag kregen we een herkansing om het goed te maken, een iets steviger geheel tussen de lijnen gedropt en zie de ware aard van het geloof van het eigen kunnen manifesteerde zich uiteindelijk opperbest. Een fantastische eerste helft opende de poort naar de zege. We liepen uit via Jarne D, Jarne B, Axelle, Janne S, Joppe en de stip op Lennert naar 6-2. De rust werd bereikt met een riante voorsprong van 10-3. Jarne B, Lotte met stip en 2x Joppe lieten deze score optekenen. Onze 2de helft was van een gans ander gehalte, we lieten te makkelijk tegenscoren zodat onze voorsprong danig slonk, 10-5. Axelle legde gepast ééntje binnen, ingevallen Ruth met 2 treffers deed het haar na en Janne S zette het eindpunt, 14-10. Waarom mochten de bezoekers op bepaalde momenten zo makkelijk ons goed geordend spel verstoren? Te ongeconcentreerd ineens, geen efficiëntie meer in de shots van de boys? Denken de partij is gespeeld, die kan ons niet meer ontglippen. Een wedstrijd duurt de volle 2x30 minuten en jullie moeten beseffen dat er wordt verwacht gedurende die tijdsduur het volle pond in de weegschaal te leggen.
Eugeen
