Voorbije vrijdagavond op Retie bekoorden jullie mij met het volwassen korfbalspel dat we daar toonden, waarbij we Vobako een ferme tik verkochten. Aldus dacht ik die gaan mij nogmaals verrassen. Vandaag de laatste oefenpartij vooraleer onze veldcompetitie aanvangt, doet meerdere vraagtekens rijzen. De gretigheid en de swung die ik vrijdag mocht ervaren bleven in de koeling achterwege. Op bepaalde momenten kwamen we overal ietsje te tekort om op gelijke hoogte mee te ballen met tegenstrever Scaldis.

Niet dat zij zo’n klasrijk team vormen, de puzzelstukjes vielen daar wel beter op hun plaats. Bijwijlen was er licht, doch dat doofde zich door onbezonnen acties weer vlug uit. Korfbal is en blijft een teamsport waar iedereen op elkaar moet kunnen rekenen om tot een hoopgevend resultaat te komen. Enkelen die de meubelen redden is onvoldoende, het collectief met meer lef en durf moet in iedere partij aanwezig zijn, anders leidt dat tot een minderwaardige prestatie.
Tijd om het geheel van Rijko’s U17 even voor te stellen : Meisjes : Lis – Lies – Kaat – Lene – Gitte – Dieuwke – Chiene – Nore. Jongens : Jarco – Senne – Xander – Chiel.
Trainer/coachen zijn Thomas en Dries, met Tom voor de ondersteuning. Normaal was Daan de vijfde jongen geweest, die verkoos het Rijko shirt te wisselen voor het oranjeshirt van buur Vobako. Om die reden, met slechts vier eenheden langs jongenszijde, moest men noodgedwongen afzien van in een nationale reeks uit te komen. Het seizoen zullen we volmaken in een nevenreeks bestaande uit : Neerlandia B – ASKC B – Vobako B – Temse B en Kwik A.
De oefenwedstrijd over 3x20 min, zelf belichten geeft volgend verslag. Scaldis opent en dikt aan naar 0-2 via hun jongens. Niet dat wij ons er zo maar bij neerlegden, mooie kansen werden matig afgewerkt, de inlopers driemaal niet verzilverd en missen een stip, dan loopt men achter de feiten aan en de averij is geschiedt. Eindelijk knutselt men een combinatie over vier ineen, afgewerkt door Xander, 1-2. Daarop geven we de controle uit handen, in rebound laten we de tegenpartij de baas spelen, 1-3 na de eerste 20min. De coachen zijn verre van tevreden en willen meer vuur zien. Niet mis verstaan zou men zeggen want we versieren twee stippen die jammerlijk niet worden omgezet. Eén aanval daarop en het staat 1-4. Lis, die een stevige partij als heer speelde kan milderen, 2-4. Foutief uitwerk door luchtballen, onderschept en de 2-5 is een feit. Lene kan de 3-5 binnen prikken net voor de tweede pauze ingaat. Het spelpeil dat Rijko opdist tijdens de derde periode doet menigéén verstommen, in plaats van een vuist te maken, kordater en gecontroleerder te gaan ballen, brengt men er nog weinig van terecht. Scaldis daarentegen profiteert van onze chaotische aanpak en zet ons op een onoverbrugbare achterstand, 3-8. De eindstand 4-8 wordt door Lene gekorfd via stip. We zullen uit een ander vaatje moeten tappen willen we volgend weekend op Neerlandia met een zege huiswaarts keren!

Eugeen