Vorige week keek iedere korfbal genegen fanaat met verbazing naar de uitslag van Rijko in Appels behaald, vandaag gromde iedere korfbalkenner na de match van enige teleurstelling. Een wedstrijd, vooraf aangekondigd, met een enorm belang voor het klassement en daarom waren opperste concentratie en inzet vereist. We mochten hier geen steek meer laten vallen zoals in de openingspartij in Gent en iedere teamgenoot had dat wonderwel goed begrepen. Vooraf, vrijdag, speelde de kern alsnog een oefenpartijtje tegen de U19 (22-10) en daar nog bleek dat het team op scherp stond inzake afwerking voor deze cruciale ontmoeting. Waren we voordien nog onder de verwachtingen gebleven dan werd de kentering mijns inziens vorige week reeds ingezet.


We deden bijgevolg wel opnieuw vertrouwen op en gingen met een goed gevoel richting afgooi deze avond. En voor onze talrijke suppo’s langs de lijn wilden we er een feestavond van maken. Nick Michielen opende de festiviteiten met afstandsshot, maar iets later kwamen de Gentenaars als rasechte luizen in de pels onze fanions koeioneren door de score op 1-3 te plaatsen. Moeizaam werd de situatie rechtgezet via Marie Vanden Langenbergh en een stip op Tim Baetens door Sander Marijnissen omgezet. Nog even de 3-4 ondergaan alvorens we de schade echt gaan beperken. Dit doen we langs Cedric Eelen en Loes Rönne die de stand met een zucht van verlichting naar 6-5 brengen. De stropkens bleven echter aanklampen tot 6-6, onze suppo’s voelden dat onze Rijko’ers steun nodig hadden, staken ook een tandje bij en dat hielp. Uiteindelijk moest Neerlandia zich neerleggen bij de plotse overmacht van de onzen, voor de rust afgesloten met een 10-6, aangebracht met een inloop via Nona Luyckx, Nick Michielsen, Sander Marijnissen 1x+1 stip. Na het water de roodhemden beter gefocust uit de kleedkamer en zetten een vlijmscherpe spurt in naar 10-10. Hierdoor krijgen we een serieuze tik te verwerken, men verstijfd en de faalangst neemt toe. Het is net alsof we plots in een ander lichaam aan het korfballen zijn. We doen niet meer wat we opgelegd moeten doen, met name afwerken en zetten verder een ramp van een tweede helft neer. De partij wordt bitsiger, Rijko mist nu de echte drive van voor de rust en door de zenuwen overmand kwamen we niet meer in ons normale spel, kortom we gingen kapot van de stress omdat we afwerkend nergens meer waren en ook niets meer wil meezitten, om je blauw te ergeren langs de lijn. Mede boosdoener is hier de scheids van dienst, die eerst via een loopfout laat scoren, nadien een trekfout aan de korf tolereert zodat de tegenpartij telkens kan uitlopen naar 11-12. Intussen werd een stip op Nick keurig omgezet door Nona Luyckx en Loes Rönne zet de stand terug in evenwicht 12-12. De eindfase levert nog een rode kaart op voor de Gentse captain wegens niet afgevend protest na een afgekeurde korf wegens paal hengelen. Gaan we vrede nemen met een uiteindelijke puntendeling, ook dat wordt Rijko ontnomen en we moeten helaas toezien hoe met een snijfout Neerlandia het laken naar zich toetrekt en Rijko verweesd met een grote teleurstelling achterlaat, eindstand 12-13. De hoop om via een zege terug perfect op schema te zitten werd Rijko door dit jammerlijk verlies ontnomen. We dienen te beseffen dat er uit het niets plots een tegenstrever komt die het je aartsmoeilijk kan maken, net zoals vandaag. Ook daar tegenover zou je met de juiste instelling en motivatie de bovenhand dienen te halen, de juiste stappen te zetten in de richting van een collectieve winning-mood.
Rijko reserve – Neerlandia reserve : 17-4 Hier werd wel aan een hoog percentage afgewerkt om alzo Neerlandia geen schijn van kans te geven enige aanspraak te maken in de match te komen. Een goed attent oplettende 1ste ploeg had hier zijn voordeel uit kunnen puren.


Eugeen