Je merkt het, ik heb mijn titel iet wat aangepast aan het degradatie debat dat momenteel in alle hevigheid woedt in hoofdklasse I. Ik ben uiterst tevreden dat Rijko zowel op KCBJ als vandaag in eigen zaal tegen Blauw-Wit beide partijen zegevierend kon afsluiten. Bijgevolg moeten Spartacus, Blauw-Wit en KCBJ het nu onderling maar uitmaken wie zich uiteindelijk redden kan. Nooit was het belang zo groot voor één van de hogergenoemde teams en Rijko heeft het volledig eerlijk gespeeld door beide partijen met winst af te ronden. Rijko was meteen gewaarschuwd dat indien Blauw-Wit als winnaar zou triomferen zij ook een grote stap  richting behoud zouden zetten. Het zou een partij worden dubbel zo intens als de voorgaande edities, ééntje met grote inzet, zodat we voor een zware maar interessante zondag stonden. Het was tevens de laatste wedstrijd in eigen zaal van deze zaalcompetitie die in de slotfase verkeert. Hiervoor kozen de coachen voor een verrassende opstelling, Nona Luyckx, Kato Brosens, Nathan Herthogs en Ben Van Looveren als basisplaatsen in de plaats van Axelle Fransen, Jesse Peeters, Stijn Vander Auwera en Cedric Eelen, nu dienst doende wisselspelers op de bank. Het eerste schotenrecital vond langs beiden zijden niet meteen de goede richting, het was wachten tot Blauw-Wit de exacte richting vond en Rijko op een 0-3 achterstand plaatste. Maar we kunnen toch altijd iets meer en dat toonden we navolgend.  Ben Van Looveren, Dorthe Neefs en Nona Luyckx zetten de bordjes terug op gelijk, 3-3. We gaan verder op zoek naar een verdere voorsprong opgebouwd door Kato Brosens, Nathan Herthogs, de stip op Nathan die Tim Baetens omzet en Loes Rönne, goed voor de 7-4 stand. Zoals steeds moeten we weer een keerpunt in de wedstrijd ondergaan, drie maal aanvallend dom balverlies leidt naar drie maal, via eerst shot binnen aan de overzijde, 7-7 en is alles te herdoen. Het volgend kantelmoment is er ééntje langs Rijko zijde die nu via Nick Michielsen en tweemaal Nathan Herthogs gepast terug prikken en de stand op 10-8 brengen. Net voor de pauze verkleint Blauw-Wit onze voorsprong tot 10-9. Na de pauze blijft Rijko verder de leiding tot zich nemen. Nathan Herthogs en Tim Baetens naar 12-10. Nathan die een dikke pan zet op een doorbraak (volledig legaal) wordt bestraft met stip, 12-11. Willen we zekerheid krijgen dat de tegenpartij niet meer terug kan happen dan zullen we gefocust moeten blijven voor een goede afloop. Nick Michielsen en Nathan Herthogs (zijn 5de) hebben dat begrepen, 14-12. Toch gooit Blauw-Wit de handdoek nog niet over het gebeuren, zij korven schoorvoetend naderbij tot 15-15, hun laatste ontplooiing naar een eventuele zege toe. Tim Baetens, Loes Rönne en Kato Brosens brengen terug kalmte in het team, 17-15 en Dorthe Neefs en Kato Brosens op inloop leggen voor Rijko op vier minuten van het einde de loper uit naar de verdiende winst. Waarom het ook niet nog eens spannend maken moet men langs Rijko zijde hebben gedacht, zodat we krasselend nog twee korven toestaan, die de eindstand op 19-18 brengen. Eind goed al goed!! Ietsje meer regelmaat gedurende het ganse verloop van de wedstrijd kan absoluut geen kwaad. Het is trouwens wenselijk dat we deze prima flow nu aanhouden, zodat we voor de herstart op het veld opnieuw het goed gevoel krijgen dat we etaleerden tijdens de zaalperiode. Dan moeten we alles op alles zetten om ons behoud, mogelijk door een barragewedstrijd af te dwingen, te consolideren. Zo heb ik het gevoel dat ons werk nog niet helemaal af is…….     

Rijko Reserve – Blauw-Wit Reserve : 23-9  Het Blauw-Wit reserveteam is hoegenaamd geen evenknie van hun eerste fanionteam. Gedurende de ganse partij, zowel in de 1ste helft als de 2de helft was Rijko heer en meester over de tegenstander. Al snel prijkte een 5-1 tussenstand op het bord bijeen gekorfd door Maad Peeters, Senne Rönne, Tokke VandeKerckhoven, Eef Peeters en Stijn Vander Auwera. Even rechte Blauw-Wit zijn rug om tot 5-3 terug te scoren. Het sein om niet zo makkelijk doelpunten weg te geven, Jesse Peeters, Stijn Vande Auwera 2x, Eef Peeters en Tokke Vande Kerckhoven dikken de ruime voorsprong aan de rust aan tot 10-4. Na de pauze voelen we ons totaal bevrijdt en drukken door naar 18-7, korven gemaakt door Cedric Eelen, Stijn Vander Auwera 1+1stip, Eef Peeters, Maud Peeters, Dorien Eelen 2x en Axelle Fransen. Het scorefestivalletje krijgt nog een grote kloofwaarde doordat Jesse Peeters 2x, de stip op Eef door Cedric Eelen omgezet en uiteindelijk Axelle Fransen 2x het orgelpunt plaatsen. Knappe collectieve zege zoals het iedere week zou mogen zijn……                   

Rijko C : Vrij                                                                                                                       

Eugeen