De overgang van zaal naar veld geeft ieder jaar een adempauze tussenin voor diegenen die niet naar Herentals hoeven af te zakken om een halve finale, een finale of zelfs een onvoorspelbare barragewedstrijd te spelen. Dus juichen we het 2^de luik van het veldseizoen toe en zijn we blij dat we terug de wei ingaan. De zaal gaan we nu zo snel mogelijk vergeten, daar zijn we zowat op uitgekeken en hebben we het gehad. In onze vertrouwde omgeving de laatste zes wedstrijden afwerken en nadien in onze eigen sfeervolle kantine te kunnen vertoeven om na te kaarten of gewoonweg een babbel te slaan, is ook een aanrader voor ieder Rijko speler/supporter. Promotie is het enige doel! En dat is geen praat voor de vaak! Gedegradeerd uit hoofdklasse 1 wil Rijko meteen terugkeren. Deze onverwachte tuimeling is duidelijk nu wel verteerd. Het is zuur terugblikken maar intussen hebben onze fanions sterk bewezen, in de aan gang zijnde veldcompetitie, een forse binnenkomer te zijn. Het echte Rijko staat er weer, zie ons glorieus eindresultaat de voorbije zaalcompetitie en dit is een enorme opluchting. We zijn nu van die druk verlost en rekenen erop dat we ontspannen op onze eigenste manier kunnen korfballen. We beschikken over een kwalitatief sterke groep en mits de uitstekende mentaliteit die er heerst zijn we voldoende gewapend. Rijko blijkt dit veldseizoen niet één maar twee klassen te sterk te zijn voor de tegenstanders. Dat klasse verschil is ook de reden waarom Rijko voluit voor de titel wil en moet gaan. Hiervoor kunnen we indrukwekkende cijfers op gebied van afwerking voorleggen, zie ons doelsaldo, 8 partijen 171 voor slechts 68 tegen, dat spreekt boekdelen! We herstarten als titelfavoriet maar gaan zekers niemand onderschatten. Vele zijn van een lichter allooi dan Rijko, doch willen zich telkens bewijzen tegen een titelkandidaat. Daar schuilt dikwijls het valluik dat je niet meteen opmerkt. Dikwijls hadden we veldoverwicht teover maar gooiden aan een te laag percentage binnen. Pro actief blijven, iets constanter blijven spelen en een afwerking op topniveau zijn de adviezen die voor de hand liggen. Spel en ernst moet je kunnen koppelen, deze mix leidt tot het ten volle genieten van het gehele korfbalgedoe-concept. De enige partij die eigenlijk representatief is voor heel het veldseizoen zal deze op de slotdag zijn tegen huidig nummer twee KCBJ en dat zal en moet een galamatch worden. Ook dit obstakel dat Rijko nog rest moeten we zegevierend afsluiten en dan zullen we titel allerminst gestolen hebben. Ik sluit af met de woorden : “GO WITH THE GOOD FLOW!”

Het zaalseizoen wordt traditioneel afgesloten met de finales in de diverse categorieën gespreid over twee weekends in het Bloso centrum te Herentals. Bijgevolg ga ik even terugblikken en mag spreken dat er waarlijk tal van verrassingen te noteren vielen.              

De finale in de Topleague ging tussen Boeckenberg en AKC/Luma. Eerstgenoemde kon zich slechts dank zij een 4^de klassementsplaats in extremis plaatsen voor de kruisfinales. Zij knikkerden er eerst favoriet Borgerhout/Gr.Wit uit en lieten op de finaledag ook AKC het achterste van hun tong zien, eindscore 23-21. Complete verrassing was deze van Great Old Scaldis dat in Putse zijn meerdere moest erkennen met een afwerkingsscore om U tegen te zeggen, 31-27. Het ooit grootse Scaldis mag de volgende zaalcompetitie een klasse lager mijmeren over deze gemiste kans om in Topleague te blijven. Verder overlopen we even de barrage partijen tussen Verde en Catba afgesloten met 16-17 voor Catba dat bijgevolg in de Promoleague afdeling blijft en Verde terug als tegenstrever voor Rijko naar Hoofdklasse 1 brengt. Een opdoffer van jewelste voor Spartacus dat degradeert omdat Hoevenen de vorm van de dag te pakken had en de Spartanen het nakijken gaven met 17-13. Joki en Boechout/Vremde maakten er een duelletje van dan alle kanten uit kon, uiteindelijk zegevierde Boechout met 15-16 en consolideerden hun plaats in Hoofdklasse 2.                            

De jeugdreeksen finales brachten spannende en hilarische wedstrijden teweeg. Bij U19 was ditmaal Kwik de betere van Boeckenberg A, 17-23, nadat ze de ganse competitie zij aan zij het klassement hadden aangevoerd. U16 is de wedstrijd waar nog veel over na gesproken zal worden, omdat na de reguliere tijd de stand in evenwicht was. Na de verlengingen ook nu weer een gelijk en dus moest een golden goal beslissing brengen en het dubbeltje viel met geluk aan AKC/Luma kant, 22-23, zodat Vobako na een geweldige partij zich onverdiend met het zilver tevreden moest stellen. Reeds in de halve finale van de U14, bracht de nummer vier Vobako, tegenover het over veertien wedstrijden ongeslagen en gedoodverfde favoriet AKC/Luma. Zij speelden de Rivierenhof jongelingen eruit en versloegen in de finale Putse met 10-9. Bij de U12 tenslotte kroonde Boeckenberg A zich tot zaalkampioen ten nadele van Temse dat met 5-3 moest onderdoen.                                                                                                    

Tot slot even de puike en feilloze organisatie waarop de mensen van Vobako mogen terug blikken. Het was af en daarvoor een terechte Proficiat!                                                   

Eugeen