Ik was verrast en onder de indruk van de geweldige opkomst van Rijko supporters, die de verplaatsing naar Spartacus Deurne maakten. Zovele aanmoedigingen hadden deze U10’ers echt niet verwacht, wat resulteerde in een zenuwachtig begin, want iedereen was er op gevlast iets te bewijzen en te tonen wat ze in hun mars hebben.
En dat is na afloop van de partij volmondig gezegd heel wat! Een prima uitgebalanceerde ploeg met een shot en aanvalsvermogen waar onze kern nog iets van kan opsteken. Lene zette Rijko meteen op 0-1, echter onmiddellijk gepareerd door een Spartacus dame. Van dan af zette Rijko de toon en gaf de wedstrijd niet meer uit handen. Stip op Lies die ze zelf feilloos omzet, nogmaals Lies en Chiel sluit de 1ste time af met een 1-4 voorsprong. Na de wissel is het Daan die het spel tot zich trekt met 2x een knappe afwerking, ook Jelte pikt zijn korfje mee, ruststand 2-7. Ik denk over en out voor Spartacus dat niet meer dan holderdebolder korfbal speelt. Na de pauze gaan we op ons elan verder ballen met een schitterende Chiel in aanval die 2x scoort, Ward en Lies vullen de inmiddels opgelopen 2-11 stand verder aan. Het 4de kwart daar zien we Daan groots afwerken tot driemaal toe en de ingevallen Jorik plaats het orgelpunt 4-15. Korfbal is niets minder dan een “shooting game”, doch oppassen dat men niet te persoonlijk gaat spelen en doelen. In de plaats van verdedigd te doelen, veelvuldig afgefloten, beter pasje opzij en een volgende kans zuiverder benutten voor de afwerking. Qua snelheid in handeling en beweging zit de nodige vaart er in. Er wordt dynamisch korfbal gespeeld, in het ene vak prima over vier, in het ander vak vaak iets te individueel. Er is voldoende talent aanwezig om heldere rolpatronen af te spreken in de toekomst van wie wat doet en waarvoor. Door het wisselen van rollen in het aanvalsvak gaat men zekers geen platte organisatie neerzetten. Nu gaan we de ½ finale tegemoet en de uitdaging moet zijn een 2de finale op rij te halen. We kijken er hoopvol naar uit!!
Eugeen
