Inderdaad de kogel is reeds door de kerk op Vobako. Zij vernieuwden hun accommodatie met twee volledige kunstgrasvelden, echt om jaloers op te zijn. Het gaf een zacht en goed verend loopvermogen om onze eerste oefenpartij in
open lucht af te werken. De knusse zaal ruilen voor het veld vergt steeds een serieuze aanpassing, evenals moed en opoffering om de ijselijke avondkoude te trotseren.



Onze Rijkoreserve team mocht als eerste de kunst wei op. Door verscheidene late afmeldingen moest de ploeg aangevuld en versterkt worden door enkele 1ste ploeg spelers(sters). Zij maakten er op hun eerste open natuur confrontatie een heus pittig kijkstuk van. Al snel wezen de bordjes een voorsprong voor Rijko aan, waarop we de rust ingingen met een 6-8. Na de pauze werd tegen een zelfde tempo gescoord en konden we ons toch enigszins opwarmen aan het 10-15 eindresultaat. Onze fanions van het 1ste team stonden aan de grond genageld bij het beginoffensief dat Vobako demonstreerde. Algauw prijkte een 3-0 op het scorebord, waarna Jenthe en Ruth konden milderen tot 3-2. Vanaf nu werd er slag om slinger raak geschoten, kwamen nog even de neus aan het venster steken door een gelijk op 5-5. Echter van dan af was het Vobako dat de toon zette en de partij niet meer uit handen gaf. Dusdanig waren we steeds op achtervolgen aangewezen, naderden verscheidene malen tot op één korf, doch een verduiveld bitse Lien die er reeds vijf had binnen gelegd besliste er anders over. De rust werd bereikt met een alsnog te overbruggen achterstand van 10-8. Onze afwerkers van dienst in het verder verloop van de 1ste helft waren Nona, Ruud, Ruth 2x en Loes 2x. Na de pauze kon men de shotgrage oranje meisjes amper intomen die ons een 12-8 aansmeerden. Strafworp op Loes en Ruud zette feilloos om. Pieter nam er ook ééntje voor zijn rekening 13-10. Nu kwam er lange tijd een stilte in de aanvalslust van beide partijen en wachten vol ongeduld op de korf van Ben 13-11. Vobako laat niet begaan en loopt nu gezwind uit naar 17-14,  enkel gepareerd door Ruud, Jenthe en Nick.  Ben en Nick geven ons nog uitzicht op een haar na van gelijk 17-16, doch tegen het slotsalvo van Vobako kon Rijko geen vuist meer maken en werden het nog een iets overdreven eindstand 21-16. Conclusie, na de goede resultaten in de voorbije zaalcompetitie werden we terug geconfronteerd met een nederlaag. Om de veelvuldige scorende dames te stoppen kwamen we vaak een stapje tekort. In de volgende oefensessies dient verdedigend de druk verhoogd willen we de oefenpartijen afronden met een gunstig bilan richting start van het laatste luik van de veldcompetitie. Daar staan we geklasseerd in slechte papieren.   Er is nog hoop indien we niet teveel punten weggeven en in onze partijen de scherpte van weleer terugvinden. Neen we gooien de handdoek niet en wat jullie zekers moet motiveren : a.u.b.“Het werk van jaren niet ten gronde richten door op een degradatieplaats te eindigen!”  

Eugeen