Een stralende septemberzon bezorgde de supporters een aangename namiddag, echter voor de spelers een zweetpartij. Het is geen fabel als men stelt dat het nog niet loopt bij Rijko zoals ooit tevoren. De voorbije weken met twee
nederlagen smaakten eerder zuur, maar we moeten verder! En de wedstrijd op Appels was een unieke kans om enige aansluiting met de middenmoot te behouden. Bijgevolg: Eén optie, de beuk erin om deze partij winnend af te sluiten. Inzet moet er altijd zijn, zeker als je er als ploeg niet helemaal staat. Ook deze ploeg bengelde na twee verlieswedstrijden onderaan het klassement. Dat zij er alles zouden aan doen om te punten thuis te houden was te verwachten. Dat het een duel zou worden op het scherp van de snee was ook een veronderstelling die uitkwam. We openen zeer sterk en we vliegen er voor het volle pond in, dat geeft ons een voorsprong van 0-2 via Ruth en Ruud. Toch wisten we ons overwicht in deze periode niet uit te drukken op het scorebord. Er werd hevig gebikkeld om elke bal, een partij met deze inzet waardig, waar het verschil tot aan de rust immers nooit meer dan één doelpunt bedroeg. Ruststand 6-5, hiervoor zorgden Ruud 2x en Stijn 1x. Vaststelling van de 1ste helft, we geven te makkelijk goals weg, ditmaal langs een zijde waar niemand het verwacht onze dames. Na het water was de drive bij Appels meer aanwezig dan bij Rijko en dat resulteerde in een 8-5 voorsprong. Maar we tekenen voor een superspannende 2de helft. Even gingen we erop en erover naar 8-9, via Ruud 1x+1xstrafw., Loes en Dorthe 1x. Het gevolg van enkele nuttige wissels net op tijd om het tij te doen keren. Hopelijk werkt deze opflakkering bevrijdend en gaan we op ons elan door. Echter alle ijver was bijna voor niets geweest omdat Appels zich als een gewond dier gedroeg, de druk verhoogde en door foutenlast van Rijko‘s kant, terug uitliepen naar 11-9. Zijn we nu al uitgeteld? Een acrobatische circusgoal van Ruth bracht ons wederom bij en nogmaals Ruth bracht de stand in evenwicht 11-11. Nog enkele minuten te gaan voor affluiten, een triller effect van jewelste langs beide zijden. Appels scoort de 12-11, waarop Dorthe van antwoord dient en het orgelpunt plaatst voor een 12-12 gelijkspel. De kop is er eindelijk af, de nul na het hiernamaals verwezen. Wij toeschouwers, zagen een boeiende partij korfbal waar alles aanwezig was om het te doen uitgroeien tot een spektakelmatch, doch het zout op patatten ontbrak, namelijk het scorend vermogen langs weerskanten. Nu bevestigen op een hoger niveau en het peil dat jullie vandaag brachten aanhouden. Dit is te verwezenlijken met een uitstekende mentaliteit zoals vandaag en dat heeft ons allicht een kostbaar punt opgeleverd.

Eugeen