Er stond heel wat prestige op het spel vandaag. Ten eerste revanche nemen voor de enige verlieswedstrijd uit de heenronde. Eveneens onze thuisreputatie in ere houden en uiteraard onze tweede stek in het klassement bevestigen. We hebben sowieso een goed resultaat nodig, dus zouden we onze huid duur blijven verkopen. De offensieve impulsen die we bij aanvang in vorige wedstrijden etaleerden, zo starten we weerom veelbelovend. Het enige verschil, we scoorden vaak vrij vlot in de aanvangsfase, ditmaal legden we evenzo de accenten naar dominantie, echter de knap uitgespeelde kansen bleven alsnog onbenut. We bleven nagelbijtend toekijken tot Axelle Franssen de ban breekt, het sein dat om navolging vraagt. Ben Van Looveren en Nick Michielsen hebben dat begrepen en we staan 3-1 voor. Het vervolg is een pittige partij korfbal waarbij veel fouten het spel even doen verwateren. Sander Marijnissen met inlegger, Kato Brosens mist uitzonderlijk haar stip, Jesse Peeters neemt over en scoort de 5-3. De scheids niet altijd bij de zaak geeft vele vrije worpen zo maar cadeau voor futiele zogezegde overtredingen. Blauw-Wit laat dit niet over zich heen gaan en komt terug tot 5-4. Rijko ruikt onraad, signaal om het gaspedaal in te drukken, in een mum van tijd zetten we de tegenstander KO met korven van Sander Marijnissen met zijn
klassieke omdraai, Jesse Peeters, Nick Michielsen op inloop en een sterk acterende Axelle Franssen zetten de tussenstand op 9-4. Hoe is het mogelijk, de scheids doet weerom zijn duit in het zakje van Blauw-Wit door met vrije worpen te strooien, zo kan Blauw-Wit bij trekken en de rust ingaan met 9-6.


We gaan deze bonus nu niet meer weggeven door minder te gaan ballen, me dunkt. Zeer dominant blijven we Blauw-Wit de baas met korven door Sander Marijnissen omdraai, 2x Axelle Franssen en Jesse Peeters, 13-8. Het biedt meteen de garantie dat de zege in Rijko’s bereik ligt, zekers nadat Nick Michielsen zijn stip omzet,14-9.    Toch doet Blauw-Wit ons nog bibberen en rillen, niet van de koude, maar door plots uit te halen met drie korven op een rij, 14-12. Het is genoeg geweest zeggen Dorthe Neefs en tenslotte Sander Marijnissen die nog eens zijn heer in de luren legt met zijn omdraai, dat brengt de uiteindelijke eindstand op 16-13. Proficiat, opdracht volbracht en zo kijken we reikhalzend uit naar de zaalcompetitie die over een tweetal weken van start gaat, liefst met éénzelfde resultaten.

Rijko res – Blauw-Wit res : 13-7  De ene week is de andere niet, de ene wedstrijd lukt alles en vallen de ballen binnen, de andere week is het binnenkamers vloeken bij zoveel missers. Dit overkwam Tim Baetens, vorige week praktisch kansloos, vandaag met 7 treffers (5 shots + 2 stippen), de grote meneer in deze zege. De nieuwe winst van ons reserveteam is eigenlijk nooit in gevaar geweest, we liepen uit naar 4-1 via Janne Soontjes stip, Tim Baeten 1x+1stip, en Jarne Bruyns. De rust werd bereikt met een 6-4 tussenstand, Tim Baeten deed er nog ééntje bovenop en ook Luna Heylen pikte haar goaltje mee. Rijko bleef hongerig ballen zodat alras de kloof 9-5 bedroeg, via Tim Baeten inloper en stip en Janne Soontjens. Vervolgens korven Tim Baeten 2x en Stijn Vander Auwera 2x, 13-7 meteen de eindstand.

Rijko C – Appels C : 13-1  Rust 5-1, nadat we scores konden optekenen van Glenn, Ruth 2x, Jarne en Lotte op stip. Het doelpuntenfestival kende tijdens de 2de helft zijn vervolg. Een teleurstellend Appels kon Rijko praktisch weinig in de weg leggen in hun rush naar een overduidelijke zege. Gescoord werd er door Jonas, Janne, Ruth 2x, Lotte, Maggie, Laura en tenslotte Glenn.                                                                                                

Eugeen