Zo voortvarend Rijko A voor het Covid19 embargo aan de competitie begon, zo aarzelend is de start nu. Akkoord het gaat nog niet om de knikkers, oefenwedstrijden zijn veeleer leerstof die tot nadenken en verbetering stemmen. Echter na het prima seizoen, dat abrupt door corona werd afgebroken en geen doorstroming kende, zijn we weerom enkele spelers kwijt, gevestigde waarden die moeilijker vervangbaar zijn. De opvolgers, ik denk dat zij nog niet helemaal klaar zijn om te doen wat de vorige editie bijeen korfde. Sommige staan er heel dicht bij, andere nog wat verder! Je kunt alleen maar exploderen als je een goed team rond je hebt, tijd om de progressiemarge in jezelf aan te spreken. Tijdens de 1ste helft gaven we geen geweldige indruk teweeg, Vobako sloeg meedogenloos toe en zette een 6-0 op het bord vooraleer Axelle kon milderen. De oranje dametjes toonden zich uiterst bedrijvig gedurende de eerste 35 minuten, zij scoorden 8 + 1 strafworp van de 12 treffers voor rust. Enkel Dorthe en Cedric prikten alsnog tegen, 12-3. Na de pauze en de peptalk speelde Rijko terug waardiger zoals we van hen gewend zijn. De kwetsbaarheid in onze defensie werd door steviger druk te zetten op hun passing gedeeltelijk aan banden gelegd. Slechts nog tweemaal konden hun dametjes scoren, echter de heren namen ditmaal het initiatief over met een vijftal treffers. Een knappere 2de helft, met sterker weerwerk, resulteerde in een 19-8 eindstand. Afwerkers in Rijko rangen waren, Dorthe, Ben, Sander, Lennert en Nick, elk goed voor één korf. Voldaan kunnen we nog niet terugblikken op het leverde spel, van zoekwerk en dan naar maatwerk!
Een confrontatie met de realiteit
Een zeer dominant Vobako reserve team brengt jong en onervaren Rijko reserve zware nederlaag toe, 25-3, dat zijn bedenkelijke cijfers. Onze jeugdproducten zorgden niet voor de constante dat men van hen verwachtte. De integratie ervan zal sneller moeten verlopen wil men een grotere surplus betekenen voor het team. Het spelletje korfbal speelt men normaal met vier en over vier. Trouwens korfbal is en blijft een “passing game”, na elke actie zijn we immers afhankelijk van de pas die we ontvangen en daar werd vandaag slordig mee om gesprongen. Zonder geweldige inhoud in het vertoonde spel werd het een troosteloze pot korfbal, waar Vobako handig gebruik van maakte ons een opdoffer van jewelste te verkopen. De afstand tussen een reeds op elkaar ingespeeld Vobako en een zoekend Rijko is op dit moment bijzonder groot. Zij benutten evenwel de gemakkelijkste kansen doordat de ruimte voor hen openlag. Er is nood bij Rijko om vastheid te creëren eens in balbezit, en eveneens meer lef te tonen in verdedigend opzicht. Hopelijk kan men de huidige situatie snel keren. Nog even vermelden dat Senne 2x en Jarne als enigen de korf wisten hangen.
Vooraf gespeelde oefenpartijen van Rijko’s U17 :
Vobako B – Rijko mixed B+A : 5-10
Vobako A – Rijko A : 23-10
Eugeen
