Zaterdag 10/07 de wekkers gaan al vroeg in ‘Veussel’ en omstreken. De U87 van Rijko gaan naar het beachkorfbaltornooi in Blankenberge. Helaas was onze kersverse ploegverantwoordelijke Andries er niet bij, die moest last-minute afzeggen. 

Terwijl we Vlaanderen doorkruisen, lacht het zonnetje ons toe. Als we onze eerste hindernis daar ter plaatse - het trotseren van de duinen - hebben overwonnen, denken we allemaal stil in ons eigen “dat belooft een zware dag te worden”. 

Onze Rijko-helden (Heidi, Leen, Lien, Liesbeth, Tinne, Kris, Robbe, Thomas en Tom) begonnen aan de eerste wedstrijd tegen Temse. Dankzij een scherp duo Thomas en Tom wonnen we ruimschoots met 5-1. Ondertussen dobberde op de grote blauwe plas, een bootje voorbij, onze topper Brenda kwam ons aanmoedigen vanop zee. 

Vol goede moed begonnen we onze tweede wedstrijd tegen het funteam van ASKC. De eerste helft kende een vlot scoren verloop, met heel wat doelpunten over en weer. Hierbij ontdekte Rijko de tweepunters en draaiden we van helft met een 7-4 voorsprong. De tweede helft beten we in het zand en verloren we uiteindelijk met 7-9 tegen een nooit opgevend ASKC. Ondertussen werd onze klepper Marc tenniskampioen, dat wordt trakteren op pizza’s! 

Na de tweede wedstrijd, hadden we even pauze. De zusjes Liesbeth en Tinne gingen pootje baden, Thomas maakte een zandengel en Lien deed het nodige dutje. 

De derde wedstrijd kondigde zich aan als de moeilijkste van de drie. De TBG wonnen hun eerste twee wedstrijden, de U87 van Rijko liet zich niet van zijn stuk brengen. Robbe speelde enkele mooie kansen vrij, maar volledig onterecht wou de bal niet in de korf. Indien Robbe binnenkort recreant wordt, wacht hem nog een mooie toekomst in deze plezante ploeg. We gingen rusten met een 3-1 achterstand. Kris vond zijn weg in het zand en scoorde de belangrijke 3-2. 

Ietsje later volgde met een schot de gelijkmaker. Erop en erover dacht iedereen?! Helaas, maar de scheidsrechter floot voor ons te snel af. 

Na drie wedstrijden maakten we ons klaar voor de halve finales, maar eerst de shoot-outs! Heidi en Thomas gingen strijden voor de U87 van Rijko, de anderen maakten zich al klaar om de drankprijs in ontvangst te nemen. Beide met een schitterend schot, maar we gaven de eer aan de dorstige studenten van Voorwaarts. 

Helemaal klaar voor de halve finales moedigde Leen iedereen aan. Jan en Martine waren net afgezakt naar de beachclub om te komen supporteren. 

Helaas had de buienradar slecht nieuws en was dit het einde van het tornooi. 

Helemaal nat, onze voeten vol met zand, maar op onze gezichten een grote glimlach trokken we zelf dan maar richting de beachbar. Hier werd het feestcomité geboren, we zijn al klaar voor volgend jaar. We maken er dan ineens een echt Rijko U87 weekend van. 

Na wat opgewarmd te zijn en allemaal in normale kleren (Oh, zie jij er zo uit?) trokken we richting de dijk. Ons Heidi ging het beste eetplekje kiezen.  Jammer voor Lien werden het geen mosselen, maar nu weten we wel dat een echte korfballer zijn spaghetti niet eet met een lepel. 

Voldaan reden we terug naar ons geliefde ‘Veussel’ en dromen we al van volgend jaar.  Dus trainster/baas Griet, zorg maar dat je er volgend jaar bij bent, zodat je spaghetti kan maken voor al je Recreantjes. 

Nog een speciale dank aan onze grootste superheld van Rijko, de altijd enthousiaste en vrolijke Natashja die ons met veel enthousiasme heeft aangemoedigd elke wedstrijd. We kijken er naar uit om je snel weer op het veld te zien! 

Leen