Goed begonnen is half gewonnen, zo luidt het gezegde, maar het zalig geluksmoment, met name de zege en de beoogde 4 op 4 hebben we vandaag niet kunnen realiseren. Rijko’s start was uitmuntend en hoopgevend na de snelle 0-2 via Tim Baetens en Stijn Van der Auwera op inlegger. Het keermoment kwam er al snel aan, Blauw-Wit herstelde de opgelopen schade naar 3-2. De stip op Jesse Peeters die Stijn Van der Auwera omzet, bracht ons nieuw soelaas, 3-3.


Zij nemen vanaf nu het voortouw, via impulsieve momenten loopt men verder uit tot 13-11 aan de rust en staan deze voorsprong niet meer af tot het eindsignaal. Wat was er aan de hand? Onze defensie geeft te veel ruimte aan de aanvallers van de tegenpartij weg, zodat zij te gemakkelijk via hun steun, die we moeilijk onder controle krijgen, makkelijk tot scoren komen. Het momenten evenwicht is hierdoor verstoord en Rijko kan dit lek niet meteen dichten. Men kan spreken dat onze verdedigende constructie lijkt op een zeef, zo geven we een achttal korven cadeau daar waar bij rusten de tussenscore er geheel anders had kunnen uitzien. En toch waren er momenten dat we voor knap aanvallend weerwerk zorgden, doch telkens als we het betere Rijko moment wilden inluiden, kregen we al te vaak snel een tegenprik te verwerken. De score tijdens de 1ste helft na de 3-3 gelijk, werd aangedikt door Stijn Van der Auwera, Cedric Eelen die zijn stip zelf omzet, de stip op Jesse Peeters die Stijn Van der Auwera tot zich neemt, 7-6, gevolgd door Dorthe Neefs en Kato Brosens die het gelijk korven, 8-8. Onze goede momentenlijn is tijdelijk opgebruikt en onderbroken tot aan de pauze. Dorthe Neefs, Tim Baetens, Cedric Eelen brengen de tussenstand op 13-11. Indien we het euvel in onze defensie kunnen indijken dan is er alsnog geen man over boord, omdat onze tegenscoremomenten mogen geprezen. Na het water en de peptalk staan we in de steigers om aan een nieuw hoofdstukmoment te beginnen. Doch het berekende moment dat we telkens wilden terugslaan om de stand in evenwicht te brengen, liep het mis en incasseerden het zoveelste tegendoelpunt. Tim Baetens 2x en Dorthe Neefs 2x gaven ons ijdele hoop door sterk aan te klampen, 16-15. Vanaf nu had Rijko het over mijn lijk moment moeten toepassen, echter dat topmoment konden we niet uitstralen, werd ons ontnomen door de kleine opeenvolgende foutjes die we maakten in verdedigend opzicht, waarvoor de scheids herhaaldelijk vrije worpen toekende. Die waren niet zo bepalend voor Blauw-Wit, maar het verstoorde onze opzet om baas te worden over het gebeuren. Zo liepen zij terug uit naar 18-15, alvorens de ingekomen Ben Van Looveren en Cedric Eelen met stip konden tegenprikken., 18-17. Coach Glenn Ruts bracht nu ook de weder optredende Ruth Bevers in om ons scorend vermogen op te krikken, deze korfde onmiddellijk de 20-18. Echter dat doordachte wonder box moment kwam niet verder tot zijn recht. Het plan om via dit uitwerkingsmoment kort door de bocht alsnog het gelijk te versieren werd op zeven minuten van het einde niet meer gehaald. Rijko zakte in om snel de rebound te bemachtigen en ons aanvallend compartiment de nodige zuurstof te geven, waarop de Blauw-Witten even snel reageerden door ons op een voor hen gevleide 23-18 te plaatsen. Enkel de stip op Nona Luyckx, die Stijn Van der Auwera weer tot zich nam, gaf een 23-19, waarna een dame van de tegenpartij de eindstand vastlegde, 24-19. Afgaande op onze score, 19 korven in het totaal, zou je spreken van knap aanvallend werk, ware het niet dat de som van onze defensieve momenten nul was. Laat er ons van uitgaan dat we hopelijk nieuwe heugelijke momenten mogen koesteren!!                                                                                                         

Reserve :

Blauw-Wit res. – Rijko res. : 13-15  Tijdens de 1ste helft stond Rijko’s collectief weer paraat. Ondanks de snelle 2-0 achterstand, konden we alras de bakens verzetten en namen de bovenhand op onze tegenstrever. Via Nathan Herthogs 4x, Eef Peeters, Dorien Eelen, Ben Van Looveren, Ruth Bevers, Tokke Van de Kerckhoven 1x + 1stip van Dorien, Jarne Daeleman 2x en Axelle Fransen, bereikten we de rust met een alles zegende riante voorsprong van 6-13. Het uitmuntende werk van ons collectief, waarbij iedereen scoorde.    Na het water kon Rijko niet meer overtuigen als tevoren, men speelde nog wel talrijke kansen bij elkaar, doch die korf aan de overzijde was ons beste “mateke” niet.  Blauw-Wit sloeg terug tot 9-13, waarop Nathan Herthogs zijn stip omzet, 9-14. Plots laten die dametjes van de tegenpartij hun schotvaardige kunstjes bewonderen zodat de stand naar 12-14 evolueert. Moment dat Ruth Bevers een gepaste tegenkorf kan scoren, 12-15, waarop een stip de einduitslag bepaald, 13-15. Laat ons het credo indachtig zijn bij de volgende opdracht “Geen woorden maar daden”!                                                                                         

Eugeen