Met de laatste wedstrijd van dit kalenderjaar maakten we de verplaatsing naar Hoboken.

Geen gemakkelijke tegenstander op het veld (8-8) en zeker ook niet in de zaal zo bleek.

Met slechts 7 thuisspelers werd dit een onnatuurlijke wedstrijd om te spelen en om naar te kijken voor de supporters.

Rijko begon gretig aan de wedstrijd en nam vlug de bovenhand met een 0-2 voorsprong, telkens gescoord door Dean. De thuisploeg paste zich echter goed aan en begon geleidelijk aan meer in de wedstrijd te komen. Dit ging wel gepaard met het nodige duw-en trekwerk en een mooi stukje theater van enkele thuisspelers. Na de 1-2 aansluiting diepte Kaat de kloof snel uit naar 3-1 met een mooi shot. Hun beste speler in de rangen , zeer klein maar supersnel, scoorde tegen maar begon ook meer en meer gefrustreerd ( theater?) te worden en de thuisploeg begon dit spelletje jammer genoeg mee te spelen. Lis en Lenne scoorden echter de 2-4 en zelfs de 2-5 zodat men een geruststellende voorsprong had. Na een uitgelokte stip , een korte kans van Dean en een shot van de thuisploeg blinkte de 4-6 voorsprong op het scorebord. Trainer Mike en ook spelers en supporters waren en terecht niet gerust in, mede door het redelijk agressieve spel van HMC. Dit soort spel is niet hetgene wat Rijko voor ogen heeft maar blijkbaar HMC wel. Jammer dat de opleiding op deze manier niet correct wordt ingevuld mijns inziens…..

De thuisploeg had duidelijk nog straffere koffie gekregen dan dat het voor de match al op had en startte furieus aan de tweede helft . Met liefst 3! stippen op rij waarvan 2 benut kwam de thuisploeg zowaar op gelijke hoogte. Rijko wist van geen hout pijlen maken maar toen kwam Chiel als een duivel uit een doosje en maakte op zijn bekende stijl knap de 6-7. Wat er de volgende 2 minuten gebeurde , was een zelden geziene doelpuntenkermis langs beide kanten. De 7-7 op shot, de 8-7 na een gemiste stip, de 8-8 van Jasper, de 9-8 op shot en de 9-9 doorloper van Lenne…. Coach en publiek hadden problemen om te beseffen dat dit allemaal aant gebeuren was….. Met een superspannende ontknoping van de wedstrijd kon het nog beide kanten uit. Het was echter Jasper die de weegschaal naar Rijko liet hellen met een knappe doorloper. Met nog 3 minuten in het vooruitzicht was kalmte bewaren en niet in de val trappen van de thuisploeg de enige remedie om de overwinning vast te houden. Rijko slaagde met glans in deze opdracht en zo namen we de 2 punten mee in onze zak!!!

Dit werd niet de beste wedstrijd van de ploeg van coach Mike. Vooral het intimiderende gedrag en de manipulatie langs supporterskant waren hier een grote oorzaak van. Het jammere van deze wedstrijd is dat de thuisploeg dit bij wijlen te fysieke spel eigenlijk niet nodig had om mooi te kunnen korfballen en zo de signalen van coaches/ supporters naar deze spelers toe helemaal niet nodig heeft om mooi korfbal te laten zien . Ondanks dit gegeven  een dikke pluim voor de spelers om toch door te zetten en niet in de val te trappen.  Rijko sluit zo dit eerste deel van de zaal af met een zeer knappe 8 op 10 en kan met een goed gevoel de vakantie in duiken.

Nu 2 weekjes genieten van een welverdiende vakantie om er in 2020 weer vol tegenaan te gaan.

Bij deze leg ik mijn pen voor dit jaar en ga genieten van een welverdiende kerstvakantie!!!

Een vrijwillige reporter