Als Sinterklaas verdwenen is, halen we thuis onmiddellijk de kerstboom boven. Probleem is dat die boom daar zo alleen en zielig in een hoekje staat te wezen. Daar moeten cadeautjes bij, zo denken we dan. Die haal je dan in de dichtstbijzijnde winkelstraat, shopping center of zelfs online. Maar nog voor ik daar een winkel kon binnenstappen, gaf mijn favoriete korfbal team, het grootste cadeau reeds weg aan Vobako. En zo blijft de boom er nu troosteloos bij staan. Idem, het gevoel na de wedstrijd bij onze mensen van de kern. Want het werd een niet voorspelde afknapper, in schooltermen uitgedrukt zijn we hierin dik gebuisd! Wie of wat is de schuldige? We kampen nog steeds met een gebrek aan efficiënt scorend vermogen en iets te weinig creativiteit en daar zijn we zelf ook schuldig aan. 


Toch wordt het jullie allemaal op een presenteerblaadje aangereikt op training en ook door onze coaches langs de lijn die niet afgevend verkondigen hoe er moet gespeeld worden. Maar die staan daar niet voor piet snot, luisteren en de gevraagde opdrachten uitvoeren zou al een stap in de goede richting wezen. Hoe dan ook, er moet opnieuw vuur in de ploeg komen, want eigenlijk hebben we nog niets bereikt om het spook van de degradatiezone te ontlopen. Ondanks de twee zeges is Rijko terug  afgezakt naar AF! Hopelijk loopt het verder niet fout na de jaarwisseling, een bevestiging van de ommekeer zou een opsteker zijn, anders hebben we een probleem. Met de feestdagen in het vooruitzicht gaat de zaalcompetitie even in reces, tijd om mentaal rust te nemen en alle extra sportieve voornemens in krachtermen op de zaalvloer te doen slagen.  Een wedstrijd op en bij gebuur Vobako spelen is nooit een makkelijke klus, je komt daar in een helse sfeer terecht met supporters die je trommelvliezen op zenit plaatsen. Het prestige duel tussen de buurrivalen is daar ook niet vreemd aan. Aldus wisten we dat we ons aan een gloeiend hete partij konden verwachten. Was Rijko hiertegen voldoende gewapend? In de aanvangsfase zekers niet, want we lieten ons al vlug een achterstand, 5-2, aansmeren. We speelden te nerveus, met veel afval en passes die een onvoldoende meekregen. Enkel Nick Michielsen en Cedric Eelen met stip konden tegenprikken. Via Tim Baetens met korte kans werd het 6-3, doch hun heren bleven out standing en zwaar op onze defensie beuken zodat we eerst nog de 8-4 moesten toestaan. Echter Marie Vanden Langenbergh gaf Rijko nieuwe moed door een heuse hattrick te scoren, haar drie korven brachten de ruststand op 8-6. Na de pauze leek het er even op dat we Vobako gingen bijbenen, Stijn Vander Auwera met stip en Cedric Eelen korven Rijko naar 9-8 en juist op het moment dat we pure inlegger missen, gaat de bal naar de overzijde, malconcentratie tot 2x toe, 11-8, en alles is te herdoen. Het geloof in een goede afloop krijgt een ferme deuk, doordat Vobako uitloopt naar 13-9, enkel éénmaal tegen gescoord door Loes Rönne. Als team zijn we een beetje aan het zwalpen en dat breekt ons zuur op omdat de tegenstrever het ambitieus plan om hun startfiasco uit te wissen wil omzetten in een heuse zege. Dat lukt hen hoegenaamd met bravoure zodat Rijko van een kale reis huiswaarts keert, eindstand 21-15. De tegenscores van Rijko kwamen nog op naam van Jesse Peeters 2x, Marie Vanden Langenbergh, Stijn Vander Auwera die een stip op Jesse omzet, Ben Van Looveren en Nick Michielsen.                                                                                   

Vobako res – Rijko res : 17-15 Een oerdegelijke wedstrijd van Rijko’s reserveteam. Ik kon enkel de laatste 18 minuten aanschouwen, een stand van 15-13 stond dan reeds op het lichtbord. Er werd gedurende een aantal spelfases niet meer gescoord, vooraleer Bo Debonnaire er 15-14 van maakte en Stef Neefs de aansluitingstreffer scoorde, 15-15 gelijk. Toch lieten we ons nogmaals ringeloren door overbodig balverlies zodat Vobako het laken naar hunne kant kon trekken met een batig saldo van 2 korven erboven op, 17-15.                          

Vobako C – Rijko C : 13-8  Jammer dat dit team niet meer op volle sterkte kan aantreden. Men moet steeds de goodwill van gewestelijke speelsters inroepen om volledig tussen de lijnen te komen. Deze brengen dan veelal nog een extra meerwaarde aan het geheel. Aanvankelijk leek het erop dat we de evenknie van onze tegenstrever waren. We gingen ook voluit voor een prima prestatie, mogelijk gekruid met een zege. Zover kwamen we niet, de rust ging in met een kleine 6-5 achterstand. Korven gescoord door Senne Rönne 1x stip, Tom De Bruyn, Cedric Jochems, Jarne Daelemans en Els Van den Eijnden met sierlijke doorloper.  Na de peptalk van Glenn bracht de ingekomen Bo Debonnaire met 2 kanjers Rijko terug gelijk 7-7. Echter we vielen compleet stil en dat liet Vobako toe om er vijf op een rij binnen te knallen, 12-7. Tom De Bruyn verzachte de pijn, hij scoorde nog een keer tegen, alvorens Vobako het orgelpunt plaatste 13-8.                                                                    

Eugeen

Tot slot wens ik aan mijn trouwe lezerspubliek en alle Rijko leden prettige feestdagen toe. Een Kerst, misschien wel een witte, met vele heerlijke momenten en dat het nieuwe jaar mag voldoen aan alle goede voornemens die we tot een knallend eind willen brengen.